Ból w okolicy pachwinowej nie jest najczęstszą kontuzją zgłaszaną przez biegaczy. Najczęściej zdarza się u piłkarzy ,hokeistów, zawodników sztuk walki ( z kopnięciami). Niemniej biegacze również doznają uporczywych dolegliwości tej okolicy. Ciężko znaleźć badania na większej grupie biegaczy, które podawały by statystyki tego problemu. Wiąże się to niestety z mnogością struktur anatomicznych zawartych w trójkącie pachwinowym. I potrafi nastręczać wiele problemu nawet najlepszym diagnostom, przez co staje się irytujące zarówno dla badanego jak i badającego.
Spróbuję przybliżyć kilka możliwości jakie niesie za sobą ból odczuwany w przedniej części biodra i pachwiny podczas biegu.
W pierwszej kolejności należy wykluczyć dolegliwości ze strony narządów wewnętrznych ( nerek, narządów moczowo-płciowych). Ważne by nie bagatelizować takich możliwości, szczególnie jeżeli ból ma charakter niezależny od wykonywanego ruchu.
- przepuklina pachwinowa sportowca ( sport hernia) . w przypadku dyskretnej przepukliny diagnostyka nie jest oczywista. Zmiana może być na tyle subtelna że ciężka do wykrycia a jednocześnie dająca przewlekłe dolegliwości. Dolegliwości nasilają się podczas wysiłku , natomiast objawy są nieme podczas odpoczynku. Dlatego często zmusza do zaprzestania uprawiania sportu. W celu diagnostyki obrazowej stosuje się badanie USG lub MRI. Leczenie obejmuje zabieg chirurgiczny. Czynnikiem ryzyka jest sztywność stawów biodrowych oraz dysbalans mięśniowy obręczy miedniczej i stawu biodrowego.
- tendinopatia ścięgna bliższego przywodziciela długiego. Daje objawy podczas wysiłku. Najczęściej dotyka piłkarzy i hokeistów, niemniej nie można wykluczać tej opcji w przypadku bólu pachwiny u biegacza. Tendinopatia powstaje w wyniku wielokrotnych mikrourazów związanych z nieprawidłową pracą biomechaniczną mięśnia. Cook i Purdam opisali trójetapowy przebieg procesu tendinopatii. W pierwszym etapie następują reaktywne zmiany zapalne ścięgna, drugi etap to niepełna naprawa ścięgna , w trzecim etapie dochodzi do strukturalnych zmian zwyrodnieniowych. Diagnostyka obejmuje fizjoterapeutyczne testy różnicujące, warte potwierdzenia w usg. Leczenie w zależności od stanu, w zdecydowanej większości przypadków zachowawcze. Przyczyna i czynniki ryzyka to asymetria działania mięśni obręczy biodrowej oraz zaburzenia stabilizacji miednicy.
- tendinopatia ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego. . Tendinopatia powstaje w wyniku wielokrotnych mikrourazów związanych z nieprawidłową pracą biomechaniczną mięśnia. . Jedną z przyczyn powstania tendinopatii jest syndrom zwany „trzaskającym biodrem” (z ang. snapping hip). Trzaskające biodro związane jest ze cechami osobniczymi – takimi jak hipermobilność. Polega na przeskakiwaniu ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego na wyniosłości biodrowo-łonowej (należy zróżnicować z przeskakiwaniem pasma biodrowo-piszczelowego na krętarzu większym kości biodrowej). Tarcie ścięgna o wyniosłość biodrowo-łonową może powodować uszkodzenia ścięgna. Wg. Lewis C. trzaskające biodro występuje w ok 5-10% populacji. Lecz nie wiadomo ile procent w populacji rekreacyjnych biegaczy. Tendinopatia ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego w większości przypadków poddaje się leczeniu zachowawczemu. Czynniki ryzyka, to ograniczony zakres wyprostu w stawie biodrowym, zaburzenia stabilizacji miednicy.
Powyższe to tylko część z możliwych opcji ( niestety).do innych współistniejących czy tez stanowiących konsekwencje powyższych należą: zapalenia kaletki biodrowo-łonowej, zapalenia kości łonowej, niestabilność spojenia łonowego, iliopsoas impingement czy uwięźnięcie nerwu zasłonowego. Jak pokazują badania diagnostyka tej okolicy jest trudna. Ale za to biomechaniczne czynniki ryzyka są wspólne dla tych wszystkich schorzeń. Dlatego warto testować swoje ciało funkcjonalnie , by zapobiegać tak kłopotliwym dolegliwością jak te ze strony okolicy pachwinowej.
Źródła:
1.David R. Joesting M. „Diagnosis and treatment of sportsman’s hernia” Current Sports Medicine Reports volume 1, pages121–124(2002)
2.J. F. W. Garvey, J. W. Read & A. Turner „Sportsman hernia: what can we do?” Hernia volume 14, pages 17–25(2010)
3.L.Pesquera G.Reboulb A.Silvestrea „Imaging of adductor-related groin pain” Diagnostic and Interventional Imaging Volume 96, Issue 9, September 2015, Pages 861-869
4.Franettowich Smith M.M., Honeywill C., Wyndow N. „Neuromotor Control of Gluteal Muscles in Runners with Achilles Tendinopathy” Medicine & Science in Sports & Exercise, Marzec 2014 – wydanie 46 – rozdział 3 – str. 594-59
5.Semciw A. Neate R., Pizzari T. „ Running related gluteus medius function in health and injury: A systematic review with meta-analysis.” J Electromyography Kinesiology Październik 2016 ;30:98-110.
6.Andersson E., Oddsson L., Grundstrom H., „The role of the psoas and iliacus muscle for stability and movement of the lumbar spine, pelvis and hip”. Scandynavian Journal Medicine and Science in Sports. Wydane 5 rozdział 1 , 1995 str 10-16
7.Lewis C.A. „Extra-articular Snapping Hip: A Literature Review” Sports Health tom 2, rozdział 3, 2010